”Teri zyaarat mera haq hai,
Mera haq na kha, menu milya kar”
Teri ibaadat faqt ik farz hai,
Mei jogi banjawan gar tu milya kar.
Je aaye Amber’o badlaan Ghaneray,
Seeyahi vich Chandni odh milya kar.
Raat beetau’n aangan vich pyasa,
Sawer dhoop mei chashni bn milya kar.
Jug ghoomiya mein talash mei teri,
Tu dil vich thaat paa k hi milya kar.
Ki khabar menu kia husn-e-qitab,
Tu qisay hikayaton mei yun milya kar.
Barson huay teri khushbu bhulaye,
Yaada’n vich aake hoshyaar milya kar.
Kon janay kehde mannat de dhagay
Tu darkhta’n likhe naam naal milya kar.
Masjid qalisa dhayein Dushman je tu
Dewara’n chappi Ibarata’n vich milya kar.
Teri talash mei khojein sehra saray,
Qadma de nishaa’n chhor milya kar.
Hont sookhay karein ye faryadan,
Tu Tapti rait mein Amrit ho k milya kar.
Logan vich saadi baata’n hein,
Mainu aida saj dhaj k na milya kar.
Tuj mei aur muj mei kehda parda hai,
Tu jab mil muj se be hijab hi milya kar.
Teri mohabbat mei ranjhana shayar hai,
Werna log kehnde ni “Dost, milya kar”.
Tera hun Suhani na puuch baar baar,
Mujh se kadi ye haq jata k vi milya kar.
– Dedicated to the one who wrote the first couplet of the poem, since I fell so much in love with it that I was helplessly inclined to write a whole poem.
nice
English Translation please. I get the gist of this but not everything. 🙂